Ervaringen van een pleegouder met PVO

Lees hier de ervaringen van een pleegouder met PVO (pleegouders versterken in opvoeden).

Dat er veel veranderingen komen in de puberteit én het overstappen naar de middelbare school is logisch. Dat dat tot uiting komt in het gedrag is ook logisch. Dat dat gedrag vervolgens behoorlijk brutaal en respectloos is, is niet logisch. En voor ons ook niet acceptabel. Hoewel we wisten dat deze periode een heftige kon worden bij onze jongste ( pleeg)dochter hadden we niet verwacht dat het zó buitensporig zou kunnen zijn. We hebben onze pleegzorgbegeleidster om raad gevraagd en kwamen samen al gauw tot de conclusie dat wij als (pleeg)ouders een training zouden gaan volgen.

De training was de Pleegzorg Versterkende Ondersteuning. In een 8 tot 10-tal bijeenkomsten bij ons thuis zijn wij als ouders getraind in ons eigen gedrag zodat we kunnen omgaan met buitensporig en respectloos gedrag van onze pleegdochter. Middels een aankondiging aan onze pleegdochter maakten we een start met de training. Belangrijk was dat zij wist waarvoor wij de training zouden volgen, in een aankondiging hebben we haar dat uitgelegd. Niet makkelijk om dat in de juiste woorden op papier te zetten en vóór te lezen. Daarmee werd alles zo officieel en ook beladen…. maar het werkte wel. Door de aankondiging begreep onze pleegdochter beter wat we gingen doen. We hebben bijvoorbeeld letterlijk gezegd niet te blijven zeuren over huiswerk, niet meer te pamperen, dat wij een grote mond niet acceptabel vinden. Maar ook dat we ontzettend veel van haar houden.

Tijdens de trainingen is ons door de trainer steeds een spiegel voor gehouden. Wij gaven voorbeelden van situaties en hoe wij daarop reageerden. Zij vroeg welke gevoelens we erbij hadden en hoe we het konden veranderen. Omdat het toch over je pleegdochter gaat, pleegzorg of niet, voelden we ook wel eens weerstand in de training. De emotionele binding komt dan toch naar boven. Die ruimte werd door de trainer gegeven en begreep ze. Ze wist echter ook daarin onze valkuilen aan te geven en dat we ons daarvan bewust moesten blijven. Middels wekelijkse opdrachten werden verschillende thema’s besproken, zoals ook relatiegebaren en het belang ervan. Naast de aankondiging was ook een supportersbijeenkomst van betrokkenen om ons heen onderdeel van de training. Vanwege de beladenheid daarvan hebben we samen met de trainer besloten dit niet te doen. Ook omdat helder was dat wij met een aantal mensen om ons heen hebben gesproken over de training en waarom wij die volgden.

Terugkijkend kunnen we zeggen dat we door de training hebben geleerd veel bewuster te zijn van ons eigen gedrag en wat dat vervolgens kan oproepen bij onze pleegdochter. Sommige situaties veroorzaken wij eigenlijk zelf. Door dat in te zien kunnen we anders reageren. Vaak ontstaat er een patroon in hoe je met elkaar omgaat. Door de training hebben we geleerd dat patroon eens kritisch te bekijken en daar waar nodig te veranderen. Anderzijds hebben we ook geleerd hoe om te gaan met situaties doe voor ons onacceptabel zijn, zoals de grote mond. En dat brengt voor onszelf een stuk rust, die vervolgens uitstraalt naar onze pleegdochter. Het gaat nog een lange adem vergen want ze zal nog vaak genoeg voor “opstootjes” zorgen, maar we hebben een bewustwording kunnen ontwikkelen, zodat we er anders en beter mee kunnen omgaan, sterker in onze schoenen staan, rustiger zijn en dat kunnen overbrengen naar onze pleegdochter. En oefening baart kunst zeggen ze, dus dat oefenen blijven we doen. De training heeft ons daar goed in geholpen en vormt een waardevolle toevoeging.

Meer weten over PVO? Vraag uw begeleider pleegzorg.