Bij ons gezinshuis thuis tijdens het beruchte virus

Marco en Joyce runnen sinds 2019 een gezinshuis van XONAR. Een gezinshuis is een kleinschalige vorm van hulp en zorg voor uithuisgeplaatste jongeren. Zo bieden ze hen opvang in een normale leefomgeving, die nog het meest doet denken aan een gezin. De gezinshuisouders vormen de vaste basis en zijn gekwalificeerd als professioneel begeleider. Ze wonen momenteel met 8 personen binnen hun huis. Joyce deelt hun ervaringen in de huidige coronacrisis.

Positief blijven

De eerste week en het daarbij behorende vakantiegevoel ligt achter ons. Hoewel we in de eerste week ook direct aan het schoolwerk zijn begonnen is het de tweede week al een heel stuk serieuzer werken. Het probleem hier in huis is toch wel het aantal laptops. Iedereen wil natuurlijk in de ochtend schoolwerk maken en in de middag lekker buiten spelen of gamen.

De kunst is om zelf positief en energiek te blijven. Een moment onszelf verliezen in wanhoop is het hele gezin meesleuren. En we weten dat zij er niet zo snel uitklimmen als wij dat doen. Voor hen is angst een veel benauwder gevoel dan voor ons. Wij herstellen snel en voor hen wordt er een heel blik met emoties opengetrokken.

Structuur is belangrijk

Het is een kwestie van structuur, maar dan anders. Zomervakanties zijn meestal wel lekker maar enorm intensief. Om nu te voorkomen dat de structuur verdwijnt, wordt hier in de ochtenden door de oudsten van 09.00 tot 11.30 uur schoolwerk gedaan. De kleintjes gaan een half uur later naar bed zodat ik ’s ochtends meer ruimte en tijd heb om met de oudste op te starten. Nadat de oudste zijn opgestart beginnen ook de kleintjes met schoolwerk.

Tenminste zo heb ik het in mijn hoofd. Dit werkt helaas niet iedere dag zo, maar we doen ons best.

Naast gezinshuisouder ook nog docent

Thuisstudie betekent ook als ouder ondersteuning geven en proberen alles op een duidelijke en rustige manier uit te leggen. Dan zitten we met verschillende leeftijden, maar ook verschillende rugzakken en beperkingen aan tafel.  Zo ben je met de een bezig met staartdelingen en leg je de ander uit dat 3 min 2 echt nooit 0 kan zijn. Kleutertje tussendoor schreeuwend om aandacht want hij wilt ook huiswerk maken maar het lukt hem niet om weer opnieuw de punt te slijpen.

Hygiëne nu nog belangrijker

Nu, na een week intensief thuis zijn, zonder ondersteuning van familie, vrijwilligers en stagiaires valt al op hoe ons huishouden eronder lijdt. Tijd om echt goed schoon te maken is er nauwelijks en dat terwijl hygiëne nu juist van groot belang is. We letten er heel streng op dat papieren zakdoeken niet in de broekzakken maar in de vuilnisemmer terecht komen. Na niezen en hoesten heel goed wassen met zeep en handen insmeren met de extra alcohol die in de keuken en bij het toilet staat. Zelfs in onze bus staat een desinfecterend middel voor onze handen! Het leuke is om nu te laten zien aan de kinderen hoe belangrijk goede hygiëne is. Deze discussie voeren we wel eens vaker met elkaar .  Enfin, het kost ons aardig wat moeite om alle ruimtes nu goed schoon en opgeruimd te houden.

Relaxen is een belangrijk deel van de dag

Als we klaar zijn met de lessen is het opruimen. De kids gaan dan spelen. Hierna wordt de lunch verzorgd. Daarna even gezellig knutselen en fröbelen voor diegenen die het leuk vinden en dan weer opruimen en alles klaarmaken voor het avondeten. Tot nu toe kunnen we nog een rondje door het bos lopen met de honden na het avondeten. Even andere grassprieten bewonderen.

De avonden vullen we minder gestructureerd, net zoals het uitkomt. Iedereen heeft schermtijd en die wordt dan ook benut op dat moment. Voor mij dan vaak een moment dat ik snel de stofzuiger kan grijpen. Maar ook dan begint de jongste toch vaak aandacht te vragen. Dan is het wel echt belangrijk dat mijn tijd daar naartoe gaat. Dan komen de spelletjes en puzzels op tafel. Door de schermpjes zijn de anderen dan niet echt gemotiveerd om mee te doen maar op die manier heb ik even alle tijd voor de kleuter.

Zodra de 2 jongsten naar bed zijn gebracht, ik merk dat we dit nu wat uitgebreider doen dan voorheen, is de schermtijd van de rest ook bijna voorbij.

En dan dus gezellig samen op de bank in plaats van sportclubjes en dergelijke.

Bezorgdheid bij ouders

Een andere kant van deze situatie is de betrokkenheid van de ouders. Ons streven is om enkele malen per week iets te laten horen van de kinderen die zelf niet online contact kunnen hebben.

Zodra er ook maar iets is waarvan de ouders op de hoogte gebracht moeten worden, doen we dat zo snel mogelijk. Iedere week een filmpje of geluidsfragment vind ik in ieder geval een must. Bellen en beeldbellen is voor de kleintjes lastig. We proberen er het beste van te maken.

Hoe gaan we het de komende weken doen?

Nou ja, het budget dat we hebben voor uitjes, besteden we nu aan nieuwe spellen en aan nieuw materiaal om buiten samen te spelen. Zo hopen we de sleur te ontwijken en ik ben er vast van overtuigd dat dit gaat lukken!

Wat ik merk is, dat als ik rustig en kalm onder de situatie blijf, ons hele gezin, ondanks alle beperkingen, dit ook blijft. Het is geen vakantie maar wel extra tijd om te beseffen dat we elkaar hebben en er voor elkaar zijn! Samen zijn we sterk en samen groeien we.

Wij wensen iedereen heel veel sterkte, kracht en moed toe voor deze warrige en onstuimige tijd.

Laten we goed voor onszelf zorgen zodat we ook goed voor anderen kunnen zorgen.

Marco & Joyce
Gezinshuis Svälja