Samen bedenken hoe dingen anders kunnen

Het is de laatste vrijdag van de vakantie als ik bij Esther en Erik voor de deur sta. Vandaag mag ik een kijkje nemen in hun huis en in hun leven.

Erik begroet me hartelijk en biedt me iets te drinken aan. We gaan aan tafel zitten in de gezellige woonkamer vol met Eriks grote hobby, miniatuurauto’s van Ferrari. Even later sluit ook Esther aan, zich verontschuldigend voor het telefoongesprek dat ze net nog even moest voeren. Samen nemen ze me mee in hun verhaal.

Twee zonen

 ‘We hebben twee zonen, Sven van 12 en Lars van 11. We merkten al vanaf een vrij jonge leeftijd dat Lars erg druk was en soms heel boos werd. Dit zorgde ervoor dat we, toen hij ongeveer vier jaar oud was, hulp hebben gevraagd via de dokter. Toen kwamen we bij Amacura terecht. Hier werd er gefocust op zijn gedrag en dat hielp. Dit zorgde ervoor dat de hulp na ongeveer een jaar weer werd afgebouwd.’

Ups en downs

‘Als het een tijdje beter gaat, gaat het daarna weer wat minder. Zo is het eigenlijk al jaren en ik denk dat dit er nooit helemaal uit gaat. De jongens hebben heel veel structuur nodig, maar er zullen altijd situaties zijn waarin we niet voor die structuur kunnen zorgen. Neem nou deze vakantie, een vakantie is natuurlijk heel leuk en gezellig maar voor de jongens ook erg lastig. Ze worden uit hun dagelijkse ritme getrokken en dat zorgt voor onrust.’

Opnieuw hulp

‘We bleven soms tegen een deur aanlopen, vooral bij Lars. We hebben daarom besloten toch weer hulp te vragen. Deze keer kwamen we bij XONAR terecht, Lars was toen 8. Elke dinsdag en vrijdag ging hij naar Dagbehandeling Xtra, een naschoolse vorm van hulpverlening. Dit was wel een uitkomst, we hebben er veel ondersteuning aan gehad. Hij werkte daar aan doelen en had daarnaast veel plezier, ook met de andere kinderen daar. Na een tijdje is ook Sven gestart op de groep. Dit had twee redenen, het was natuurlijk goed voor Sven zelf en het was ook goed voor de relatie tussen hem en Lars. Ze kunnen soms echt knallende ruzie hebben en het volgende moment weer heel lief tegen elkaar zijn. Voor de hulpverleners was het helpend om dit binnen de groep ook mee te maken. Ze hebben ons ook daarin echt wel ondersteund en handvaten gegeven. Het fijne aan Dagbehandeling Xtra was dat naast de twee dagen op de groep we een vaste hulpverlener, Karin, hadden die regelmatig bij ons thuis kwam. Zo kon zij ook de link leggen tussen het gedrag van de jongens op de groep en thuis en ons daarin verder helpen. ’

Gezinsgroep

‘Naast de twee dagen dat de jongens naar de groep gingen kregen we het voorstel deel te nemen aan de gezinsgroep. Dat was wel even wennen! Iedere vrijdag waren we daar als gezin en ondernamen dan allerlei activiteiten. Er waren dan hulpverleners om ons te begeleiden en tips te geven. Door XONAR en door de deelname aan deze groep zijn we wel gaan inzien dat we bepaalde dingen iets anders moesten gaan doen. Nog consequenter zijn bijvoorbeeld en soms gewoon wachten tot een woedeaanval over is in plaats van meteen te willen bespreken wat er aan de hand is. Iets wat we ook hebben meegenomen uit de gezinsgroep is het keukentafel gesprek. Dit houdt in dat we met z’n vieren om tafel gaan en echt in gesprek gaan met elkaar. Dat kan gaan over hoe het ging op school deze week, maar ook over momenten waarop iemand bijvoorbeeld heel erg boos is geworden. We pakken nu echt de tijd om dat samen te bespreken én te bekijken hoe dingen anders kunnen.’

Toekomst

‘We hebben zo’n half jaar geleden het traject bij XONAR afgesloten. In alle eerlijkheid missen we de hulpverlening wel. Vooral in deze periode (corona) waarin zo weinig kan met de kinderen merken we dat het moeilijk is vast te houden aan de structuren. Er is ook geen echte uitlaatklep. Het zou fijn zijn om nu af en toe nog terug te kunnen vallen op XONAR. Dat zou ook ons enige puntje zijn, zorg voor wat meer opvolging. Dat is voor zowel de kinderen als ons als ouders fijn.  Toch moeten we nog vaak denken aan wat de hulpverleners tegen ons zeiden toen we afsloten, namelijk dat we het echt wel zelf kunnen. Dat geeft wel vertrouwen voor de toekomst.’

De namen in dit artikel zijn wegens privacyredenen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de communicatie-afdeling van XONAR.